1. Բառերից անջատի´ր նախածանցները:

Վեր հանել, դժ բախտ, ան հնար, չ կամ, չ գալ, դժ գոհ, ան հեռատես, արտա բյուջե, ներ մուծել:

• Պարզ բառերին արմատներ ավելացրո´ւ և ստացի´ր բարդ բառեր:

Շնաձուկ, գինեգործ, բուսակեր, հուսահատ, լուսամուտ, կեսօր:

3. Գրի´ր բառերի առաջին արմատները չհնչյունափոխված ձևով և որոշի´ր, թե բառերում ինչ հնչյունափոխություն է կատարվել:

Օրինակ՝լուսամուտ- լուս-լույս

Լուսամուտ- լուս-լույս, այգեպան-այգե-այգի , սիրահար –սիր-սեր, առվակ- առ-առու, գոտեպնդել –գոտե-գոտի, մթնել –մթ-մութ, հուսահատություն –հուս -հույս, ընկուզենի- ընկուզ-ընկույզ ,  գրող –գր-գիր, Էջմիածին –էջ-իջնել :

• Առանձնացրո´ւ գոյականները:

, աշխատանք, հիշողություն, մազերից, հոգիներին, , , , , գեղեցկություն, գրիչով, խոսքով, , վազքով, սեղանում, անտառում, , , , խոսքում, , տնտեսուհի,:

Աշխատելով  գեղեցիկ դանդաղ մեղմորեն խոսելով վազելով  խոսում գոռում մեծանում վերադառնալով  հաճելի

5. Բառերը բաժանի´ր արմատների, ածանցների: Չմոռանա´ս հոդակապը:

Օրինակ՝ Մարդակեր =մարդ+ա+կեր

Դասացուցակ= Դաս+ա+ցուցակ, չտես= չը+տես, մարդակեր= մարդ+ա+կեր, յուղոտ= յուղ+ոտ, հացաման= հաց+ա+ման, ամանեղեն= աման+ե+ղեն, լուսավոր= լուս+ա+վոր, լուսամուտ= լուս+ա+մուտ, անտեսանելի= անտես+անելի, խոշորացույց= խոշոր+ա+ցույց, ցուցամատ= ցուց+ա+մատ, դռնակ= դռ+նակ, լավություն= լավ+ություն, անհոգնել= ան+հոգնել, դժգոհ= դժ+գոհ, քարոտ= քար+ոտ, պարսկուհի= պարսկ+ուհի, հայուհի= հայ+ուհի, Վրաստան= Վրա+ստան:

• Ա խմբի բառերին միացրո´ւ Բ խմբի ածանցները և ստացի´ր նոր բառեր:

Ա. Հացեղեն, հայաստան, հնդկուհի, հոտային, դժգոհ, գարնան

Բ. Եղեն, ան(նախածանց), դժ(նախածանց), ային, ստան, ուհի

• Կետերի փոխարեն գրի´ր տրված բառերից մեկը:

Նստելու համար մի հարթ տեղ եմ փնտրում: (հարդ,)

Քամին ամբողջ հարդը բարձրացրել ու պտտում էր օդում: (հարդ, հարթ)
Տարբեր ախտեր քայքայել էին մարմինը: (աղտ, ախտ)
Փոշիով ու աղտով էր ծածկված փողոցը: (աղտ, ախտ)
Մի ուղտ քարավանից առանձնացել էր: (ուղտ, ուխտ)
Քո արած ուխտը  թանկ է բոլորիս համար: (ուղտ, ուխտ)

• Տրված բառերը գործածելով՝ պատմություն հորինի՛ր:

Թախտ, զմրուխտ, նախշուն,  ճամփորդ, ճեղք, կողպեք, գաղտնիք, ճամփորդել,սանդուղք,  վախկոտ, տախտակ, եղբայր, նուրբ, երփներանգ, համբուրել:

Եղբայրս մի փոքրիկ գաղտնիք ուներ։ Նա մի անգամ գողացել էր պապիկիս այգու սանդուղքը և գնացել բախչագողի։ Բայց նա այնքան վախկոտ էր, որ երբ լսել էր հարևանի շների հաչոցը, նա ճեղքելով այգու պարսպի տախտակները՝ փախել էր այնտեղից։ Առավոտյան պապիկս իր թախտին նստած հասկացավ, որ նա խախտել էր մեր տան օրենքները։